จะทำอย่างไรเมื่อเราต้องประสบกับปัญหาภัยพิบัติจากธรรมชาติ

ภัยพิบัติจากธรรมชาติ

 

 

        ในช่วงที่ผ่านมานี้ ประเทศไทยของเราก็ประสบกับปัญหาภัยพิบัติมากมายหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของสึนามิ น้ำท่วม แผ่นดินไหว ซึ่งหลายๆ เหตุการณ์นี้ก็ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาให้คนไทยได้เจอะเจอกัน และจากเหตุการณ์ภัยพิบัติเหล่านี้ ก็ทำให้คนไทยหลายๆ คนนั้นเกิดอาการขวัญเสีย หรือหวาดผวา ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของพวกเขาอีก วันนี้ คุณหมอประภาส อุครานันท์ จะมาแนะนำเกี่ยวกับเรื่องนี้

 

ภัยพิบัติจากสึนามิ

 

        ในปัจจุบันนี้ มนุษย์เราซึ่งถือได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีความฉลาดปราชเปรื่อง แต่ปรากฎว่าปัจจุบันนี้ มนุษย์เองยังต้องเผชิญกับภัยพิบัติ ไม่ว่าจะเป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติ หรือว่าภัยพิบัติที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์เอง ซึ่งทั้ง 2 อย่างนี้ก็ทำให้มนุษย์เองรู้สึกหดหู่ วิตกกังวล และก็ท้อแท้ชีวิตไม่น้อยเลยทีเดียว ซึ่งภัยพิบัตินั้นถ้ามองไปให้ดีแล้วจะเห็นได้ว่า จริงๆ เรายังมีวิถีทางที่จะแก้ไขกับปัญหาต่างๆ นั้นได้ โดยเฉพาะภัยพิบัติที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์เองนี้ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของการก่ออาชญากรรม หรือการก่อวินาศกรรม ถ้าเกิดมนุษย์หยุดการกระทำดังกล่าว ภัยพิบัติชนิดนั้นก็หมดไปได้อย่างไม่มีปัญหาเลยทีเดียว ส่วนภัยพิบัติที่เกิดจากธรรมชาตินั้น ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของน้ำท่วม แผ่นดินไหว หรืออะไรต่างๆ เหล่านั้นก็ตาม ถ้ามองดูเผินๆ อาจจะมองเห็นว่าเป็นสาเหตุที่แก้ไขไม่ได้ แต่ถ้ามองไปจะเห็นได้ว่าภัยพิบัติเหล่านั้น ส่วนใหญ่ก็เกิดจากน้ำมือของมนุษย์เอง เช่น การไม่ดูแลสิ่งแวดล้อม หรือการทำลายสิ่งแวดล้อม สิ่งต่างๆ เหล่านี้ก็มีผลกระทบกระเทือนต่อธรรมชาติ ทำให้เกิดภัยพิบัติไปได้อย่างที่เราทราบกันดี

 

ภัยพิบัติจากแผ่นดินไหว

 

        เพราะฉะนั้นจะเห็นได้ว่า ในการแก้ไขภัยพิบัติทั้ง 2 ชนิดนี้ เราสามารถแก้ไขไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกได้ เพียงแต่เราใช้หลักของทางศาสนาที่สอนเราในเรื่องของการให้ การสำรวมกาย วาจา ใจ และการทำจิตให้ผ่องใส การให้หรือการทำทานนั้น เป็นสิ่งง่ายๆ แต่เรามักมองข้ามไป เป็นต้นว่า ถ้าผู้ที่มีมากพออยู่แล้วมีความรู้สึกว่าพอเพียงและมีการแบ่งปันให้กับผู้อื่น โดยเฉพาะผู้ยากไร้หรือขาดแคลนให้เขาได้มีโอกาสได้ใช้บ้าง ไม่ตักตวงเอาผลประโยชน์เข้ามากจนเกินไป ก็จะทำให้สังคมนี้น่าอยู่ขึ้น

 

ภัยพิบัติจากน้ำท่วม

 

        ในเรื่องของการสำรวมกาย วาจา ใจ นั้น ถ้าเราทำได้โดยการคิดดี ไม่คิดทำร้ายผู้อื่น หรือไม่บั่นทอนกำลังใจผู้อื่น รวมทั้งการปฏิบัติดีต่อกัน ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวมากจนเกินไป ถ้าทำแบบนี้ได้จะทำให้โลกเราน่าอยู่เพิ่มมากขึ้น อย่างไรก็ตาม การที่เราจะรู้จักให้ การที่เราจะสำรวมกาย วาจา ใจ ของเราให้ดีนั้น ก็ต้องเริ่มจากความคิดที่จิตใจเราก่อน ถ้าเรายังจิตใจสับสน ฟุ้งซ่าน หรือหมกมุ่นแต่กับเรื่องของตัวเอง ก็จะทำให้เราไม่เข้าใจตัวเอง ไม่เข้าใจคนอื่น แล้วก็ไม่เข้าใจโลกอย่างที่เราเป็น

 

        ดังนั้นวันนี้ ถ้าเราไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ก็ขอให้ทุกคนสงบจิต สงบใจ อยู่กับตัวเอง เมื่อเรามีจิตที่สงบเราจะมองเห็นตัวเอง มองเห็นคนอื่น และมองเห็นธรรมชาติ สิ่งรอบข้าง อย่างที่ควรจะเป็น สามารถแยกแยะได้ว่าอะไรดีอะไรชั่ว อะไรถูกอะไรผิด เพียงเราทำแค่นี้ได้ก็จะทำให้ภัยพิบัติไม่ใช่สิ่งที่น่ากลัวสำหรับเราอีกต่อไป

 

        ถ้าหากมองอีกด้านก็จะเห็นว่า มนุษย์ทุกคนในโลกนี้แม้ว่าจะแตกต่างกันบ้าง ทั้งในเรื่องของชาติ ภาษา เผ่าพันธุ์ วัฒนธรรม และอื่นๆ ก็ตาม แต่ถ้าจะมองไปแล้วจะเห็นว่า มนุษย์ทุกคนต่างก็มีความรัก ความชอบ มีอารมณ์โกรธ อารมณ์อื่นๆ คล้ายกัน ทุกคนก็มีคู่ชีวิต มีพ่อ แม่ ลูก หลาน ซึ่งทุกคนก็รักตัวเอง รักครอบครัวทั้งนั้น เพราะฉะนั้น ถ้าเราเข้าใจตรงนี้ ก็จะทำให้เราได้เข้าใจโลกตามความเป็นจริงมากขึ้นว่า เพื่อนร่วมโลกนั้นจริงๆ แล้วก็คือเพื่อนร่วมเกิด แก่ เจ็บ ตาย เมื่อเราคิดแบบนี้ได้ เราก็จะไม่ได้มองแต่ตัวเอง จิตใจเราก็จะกว้างขวางขึ้น

 

ถ้าไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี ก็ให้สงบจิตสงบใจเอาไว้

 

        เพราะฉะนั้น ประเทศไหน หรือชนเผ่าใดที่มีความเจริญกว่าก็ไม่ได้คิดว่าอันนี้เป็นพวกตัวเอง ส่วนพวกผู้อื่นก็เป็นอีกพวกหนึ่ง การที่เรามองแบบนี้ได้เราก็จะได้มองเห็นว่า วันหนึ่งมนุษย์ทุกคนก็ต้องเดินไปสู่ความแก่ ความเจ็บ แล้วก็ความตาย เป็นเรื่องธรรมดา ดังนั้นเมื่อมองได้แบบนี้ เราก็จะเข้าใจอะไรได้ถูกต้องมากขึ้น แล้วเราก็จะไม่แบ่งเขาแบ่งเรา นอกจากจะทำดีให้ตัวเองก็จะนึกถึงคนอื่นด้วย เมื่อวันหนึ่งคือวันสุดท้ายของชีวิตมาถึง เราก็จะมีความปีติใจและจากโลกนี้ไปด้วยความภาคภูมิใจ เพราะว่าคนเราเมื่อวาระสุดท้ายมาถึง เราก็เอาอะไรติดตัวไปไม่ได้ นอกจากความดีและความชั่วในตอนที่เรายังมีชีวิตอยู่แค่นั้นเอง

 

        จากคำแนะนำของคุณหมอ เราเองต่างก็ไม่รู้ล่วงหน้าว่าภัยพิบัตินั้นจะเกิดขึ้นกับเราได้อีกเมื่อไหร่ แต่เมื่อเราเห็นแล้วว่าธรรมชาตินั้นมีความแปรปรวนและย้อนกลับมาทำร้ายมนุษย์อย่างที่เกิดขึ้นนั้น เราก็ควรตระหนักว่าเราจะสามารถดูแลรักษาธรรมชาติให้กลับมาดีดังเดิมได้อย่างไร เราคงต้องช่วยกันคิดและลงมือปฏิบัติให้ถูกต้องด้วยกันแล้ว และอย่าลืมช่วยกันประหยัดพลังงาน ใช้กันแต่พอดี เพื่อประโยชน์สุขของพวกเราทุกคน